• صفحه اصلی
  • مرور
    • شماره جاری
    • بر اساس شماره‌های نشریه
    • بر اساس نویسندگان
    • بر اساس موضوعات
    • نمایه نویسندگان
    • نمایه کلیدواژه ها
  • اطلاعات نشریه
    • درباره نشریه
    • اهداف و چشم انداز
    • اعضای هیات تحریریه
    • همکاران دفتر نشریه
    • اصول اخلاقی انتشار مقاله
    • بانک ها و نمایه نامه ها
    • پیوندهای مفید
    • پرسش‌های متداول
    • فرایند پذیرش مقالات
    • اخبار و اعلانات
  • راهنمای نویسندگان
  • ارسال مقاله
  • داوران
  • تماس با ما
 
  • ورود به سامانه ▼
    • ورود به سامانه
    • ثبت نام در سامانه
  • English
صفحه اصلی فهرست مقالات مشخصات مقاله
  • ذخیره رکوردها
  • |
  • نسخه قابل چاپ
  • |
  • توصیه به دوستان
  • |
  • ارجاع به این مقاله ارجاع به مقاله
    RIS EndNote BibTeX APA MLA Harvard Vancouver
  • |
  • اشتراک گذاری اشتراک گذاری
    CiteULike Mendeley Facebook Google LinkedIn Twitter Telegram
فصلنامه علمی - پژوهشی پژوهشنامه تربیتی
مقالات آماده انتشار
شماره جاری
شماره‌های پیشین نشریه
دوره دوره 13 (1397)
دوره دوره 12 (1396)
دوره دوره 11 (1395)
دوره دوره 10 (1394)
دوره دوره 9 (1393)
دوره دوره 8 (1392)
دوره دوره 7 (1391)
دوره دوره 6 (1390)
دوره دوره 5 (1389)
دوره دوره 4 (1388)
شماره شماره 14
شماره شماره 13
شماره شماره 16
شماره شماره 15
دوره دوره 3 (1387)
دوره دوره 2 (1386)
دوره دوره 1 (1385)
شهواری, دکتر ابوالحسن. (1388). روابط سلجوقیان و عباسیان (ملکشاه و المقتدی). فصلنامه علمی - پژوهشی پژوهشنامه تربیتی, 4(14), 1-1.
دکتر ابوالحسن شهواری. "روابط سلجوقیان و عباسیان (ملکشاه و المقتدی)". فصلنامه علمی - پژوهشی پژوهشنامه تربیتی, 4, 14, 1388, 1-1.
شهواری, دکتر ابوالحسن. (1388). 'روابط سلجوقیان و عباسیان (ملکشاه و المقتدی)', فصلنامه علمی - پژوهشی پژوهشنامه تربیتی, 4(14), pp. 1-1.
شهواری, دکتر ابوالحسن. روابط سلجوقیان و عباسیان (ملکشاه و المقتدی). فصلنامه علمی - پژوهشی پژوهشنامه تربیتی, 1388; 4(14): 1-1.

روابط سلجوقیان و عباسیان (ملکشاه و المقتدی)

مقاله 4، دوره 4، شماره 14، بهار 1388، صفحه 1-1  XML
نوع مقاله: پژوهشی
نویسنده
دکتر ابوالحسن شهواری
استادیار دانشگاه پیام نور گلستان
چکیده
پس از فروکش کردن آخرین مقاومت‌های وابسته به نظام ساسانی، کشور ایران جزئی از بخش شرقی سرزمین‌های خلافت گردید. در ابتدا برای اداره هربخش از سرزمین‌های شرقی خلافت، عاملانی از طرف خلیفه مسلمین اعزام می‌گردید. این عاملان به عنوان نمایندگان تام‌الاختیار خلیفه عمل می‌کردند. از زمان طاهریان رابطه خلیفه با امرای مستقل آغاز گردید و در دوران یعقوب لیث، امارت استکفاء تبدیل به امارت استیلا شد، و امرا از چنان قدرتی برخوردار گردیدند که می‌توانستند خلفا را تعویض، وخود جانشینی را تعیین کنند. از دوره آل بویه، سلطنت وخلافت با هم آشتی کردند. آل بویه با وجودی که شیعه بودند خلفا را به رسمیت شناختند و در مقابل خلفا آل بویه را پذیرفتند. در دوره سلاجقه این رابطه به هم نزدیکتر گردید و خلیفه و سلطان به عنوان مکمل یکدیگر عمل می‌نمودند.
در تحقیق حاضر سعی شده است تا روابط ملکشاه سلجوقی، بزرگترین سلطان سلجوقی که به دستیاری خواجه نظام‌الملک بر تخت سلطنت نشسته بود و خلیفه المقتدی به تصویر کشیده شود. این روابط به صورت کامل و یک دست (از ابتدای سلطنت 465ﻫ.ق تا مرگ ملکشاه485 ﻫ. ق) در هیچ متنی نیامده است. لذا با مراجعه به مراجع واشارات پراکنده آنها سعی شده است تا موضوع به روشنی تبیین و تحلیل شود. 
کلیدواژه‌ها
ترکمانان سلجوقی؛ بیعت؛ خلیفه و سلطان؛ ملکشاه؛ خواجه نظام الملک؛ المقتدی
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 519
صفحه اصلی | واژه نامه اختصاصی | اخبار و اعلانات | اهداف و چشم انداز | نقشه سایت
ابتدای صفحه ابتدای صفحه

Journal Management System. Designed by sinaweb.