1
استادیار گروه مدیریت دانشگاه کردستان، سنندج، ایران.
2
دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
3
دانشجوی دکتری مدیریت تکنولوژی دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی صلاحیت‌های حرفه‌ای اساتید دانشگاه کردستان و راه‌کارهای ارتقای آن بود. روش پژوهش به‌صورت آمیخته (کمی و کیفی) بود. در بخش کمی پژوهش، نمونه‌ای به حجم 374 نفر از دانشجویان، به شیوه نمونه‌گیری تصادفی، انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها در این بخش، پرسشنامه‌ی محقق‌‌ساخته‌ای بود که صلاحیت‌های اساتید را در دو سطح ادراکات و انتظارات و در قالب سه مؤلفه‌‌ی صلاحیت‌های شناختی، روانی حرکتی، و عاطفی اندازه‌گیری می‌نمود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها در بخش کمی پژوهش از آزمون تحلیل عاملی تأییدی و الگوی تحلیل اهمیت – عملکرد استفاده شد. مهم‌ترین نتایج این بخش نشان داد که در مقایسه با صلاحیت‌های روانی – حرکتی و عاطفی، عملکرد اساتید در زمینه صلاحیت‌های شناختی در سطح پایین‌تری بوده است. در ادامه جهت شناسایی راه‌کارهای ارتقای صلاحیت‌های حرفه‌ای اساتید، نمونه‌ای به حجم 16 نفر از صاحب‌نظران تعلیم و تربیت به شیوه نمونه‌گیری هدفمند، انتخاب و از طریق مصاحبه نیمه‌ساختار یافته بررسی شدند. تحلیل محتوای مصاحبه‌ها نشان داد که مهم‌ترین راه‌کارهای شناسایی شده در این بخش، عبارت از تجهیز تمام کلاس‌های درس به سیستم هوشمند، اهمیت دادن به فعالیت‌های عملی دانشجویان، و توجه به تخصص اساتید در ارائه واحدهای درسی بود.
)