هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه ای انواع تدابیر والدین دانش آموزان دارای رفتار بهنجار و نابهنجار روانشناختی درمواجهه با تعارضات بود. این مطالعه از نوع توصیفی بوده و جامعه آماری آن را کلیه دانشآموزان دختر و پسر دوره دوم متوسطه دارای رفتار بهنجار و نابهنجار روانشناختی دبیرستان‌های شهر تهران و والدین آن‌ها تشکیل میدادند. نمونه مورد مطالعه شامل 538 (278 دختر و 260 پسر) دانش‌آموز دارای رفتار بهنجار و 112 (72 دختر و 40 پسر) دانش‌آموز دارای رفتار نابهنجار از این جامعه بود که با نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس تجدیدنظرشده تدابیر تعارض و فهرست تجدیدنظرشده علائم روانشناختی بودند. یافتههای پژوهش نشان داد که در هنگام بروز تعارض‌های خانوادگی، والدین نوجوانان بهنجار (نسبت به والدین نوجوانان نابهنجار) بیشتر از تدابیر سازنده مبتنی بر استدلال استفاده میکنند. هم‌چنین والدین نوجوانان بهنجار (نسبت به والدین نوجوانان نابهنجار) هنگام بروز تعارض‌های خانوادگی، از تدابیر غیرسازنده مبتنی بر پرخاشگری کلامی و خشونت بدنی کمتر استفاده میکنند؛ بنابراین، به نظر میرسد که احتمالاً رفتار فرزندان آن دسته از والدینی که تدابیر مناسبتری در زمان بروز مشکلات اتخاذ میکنند، سالمتر و بهنجارتر باشد.
ابتدای صفحه