سازگاری تحصیلی از مباحث بنیادی و بسیار گسترده در روانشناسی محسوب می‌شود. به همین جهت شناسایی عوامل مرتبط با آن، ضمن افزایش دانش، می‌تواند کاربردهای زیادی در کاهش مشکلات فردی و بین‌فردی داشته باشد. در همین راستا، هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه نگرش مذهبی و خودکارآمدی با سازگاری تحصیلی دانشجویان می‌باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر مقطع کارشناسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایذه بود که در سال تحصیلی 95-1394 مشغول به تحصیل بودند. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. به منظور انجام پژوهش، نمونه‌ای به حجم 274 نفر (130 پسر و 144 دختر) با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شد. ابزار مورد استفاده دراین پژوهش پرسشنامه نگرش مذهبی (گلریز و براهنی، 1353)، پرسشنامه خودکارآمدی (شرر و همکاران، 1982) و پرسشنامه سازگاری تحصیلی (بیکر و سریاک، 1984) بود. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد که بین نگرش مذهبی و خودکارآمدی و سازگاری تحصیلی رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که خودکارآمدی و نگرش مذهبی نقش معناداری در پیش‌بینی سازگاری تحصیلی داشتند.
سپهوندی, محمدعلی, منصوری, لیلا. (1396). بررسی رابطه بین نگرش مذهبی و خودکارآمدی با سازگاری تحصیلی دانشجویان. فصلنامه علمی پژوهشنامه تربیتی, 12(52), 121-140.
MLA
محمدعلی سپهوندی; لیلا منصوری. "بررسی رابطه بین نگرش مذهبی و خودکارآمدی با سازگاری تحصیلی دانشجویان". فصلنامه علمی پژوهشنامه تربیتی, 12, 52, 1396, 121-140.
HARVARD
سپهوندی, محمدعلی, منصوری, لیلا. (1396). 'بررسی رابطه بین نگرش مذهبی و خودکارآمدی با سازگاری تحصیلی دانشجویان', فصلنامه علمی پژوهشنامه تربیتی, 12(52), pp. 121-140.
VANCOUVER
سپهوندی, محمدعلی, منصوری, لیلا. بررسی رابطه بین نگرش مذهبی و خودکارآمدی با سازگاری تحصیلی دانشجویان. فصلنامه علمی پژوهشنامه تربیتی, 1396; 12(52): 121-140.
)